De klokkenluider aan het woord: Voor het eerst vroeg iemand hoe het met míj ging

Suzanne* werkte 30 jaar bij dezelfde overheidsinstelling toen zij een andere functie kreeg. Door die nieuwe functie kreeg ze inzage in het personeelssysteem. Daar zag ze onregelmatigheden met declaraties van collega’s met hoge functies.

laptop
Beeld: ©Huis voor Klokkenluiders

Omdat haar leidinggevende toestemming gaf voor de in haar ogen onrechtmatige declaraties, kaartte Suzanne het bij diens leidinggevende aan. Maar Suzanne voelde zich door hem niet serieus genomen, sterker nog, hij leek haar daarna compleet te negeren.

Te complex om uit te zoeken

“Het ging om wel 300.000 euro aan belastinggeld”, zegt Suzanne. “Ik heb als ambtenaar een eed en belofte afgelegd en dus kon ik het niet verdragen dat er zo laconiek werd omgegaan met iets wat naar mijn overtuiging echt niet deugde.” Suzanne kaartte haar vermoeden bij aanverwante afdelingen en bij integriteitscommissies aan, maar kreeg overal nul op rekest. De materie zou te complex zijn om uit te zoeken, werd haar verteld. De situatie werd voor Suzanne onhoudbaar en daarom nam ze ontslag.

Toen nam Suzanne contact op met de afdeling Advies van het Huis voor Klokkenluiders. “Eindelijk was er iemand die mij echt aanhoorde en begeleidde bij de stappen die ik kon nemen. Het ging ook niet alleen over de inhoud van mijn melding. Voor het eerst was er iemand die vroeg hoe het met míj ging. Dat was heel fijn.”

Meldregeling onvindbaar

Samen met de adviseur van het Huis zocht Suzanne naar de (verplichte) meldregeling bij haar voormalige werkgever, maar die was niet vindbaar. Ze deed nogmaals een melding bij de centrale integriteitscommissie en haar adviseur stuurde een brief aan de hoogst leidinggevende. Daarin stond dat het Huis een gegrond vermoeden van een misstand zag. Dat bleek voor haar voormalige werkgever reden om toch een intern onderzoek te starten naar aanleiding van haar melding.

Niet dat daarna alles van een leien dakje ging. Tot drie keer toe werd de afronding van het interne onderzoeksrapport uitgesteld. Ook de aan Suzanne beloofde inzage van het voorlopige rapport ging niet door. “Ik was zo gefrustreerd door het hele traject. Dit doet echt wat met je.”

Inzage in onderzoeksrapport

Opnieuw stuurde Suzanne’s adviseur een brief naar de hoogst leidinggevende met vragen over het proces. Suzanne kreeg daarna een terugkoppeling van het onderzoek, inclusief de conclusies en genomen maatregelen. Suzanne geeft aan dat zij na lezing van het onderzoeksrapport gelijk heeft gekregen en dat de betrokken medewerkers al het geld moesten terugbetalen.

Suzanne heeft inmiddels een andere baan gevonden en kan dit hoofdstuk nu afsluiten.

* Omdat het Huis vertrouwelijk met informatie omgaat, is de naam van Suzanne gefingeerd.